خدا تمام جهان را از نیست هست کرد.آسمان ها و افلاک و عالمین را آفرید. اما جهان تاریک بود. آنقدر تاریک که تنها می توان گفت ظلماتی بیش نبود.پس خدا نوری روشن و تابناک را آفرید. آری او زهرای مرضیه را آفرید و او را نوری قرار داد و نام مبارک فاطمه را برایش گذارد. نامی که از فاطر که صفت حق تعالی است انتخاب شده است.

آری آن فاطمه همان فاطمه ای است که خداوند در وصف او به پیامبر می فرمایند:(( لَولاکَ ما خَلَقتُ الاَفلاک)) که ای پیامبر اگر تو نبودی ما افلاک را نمی آفریدیم و اگر علی نبود تو را نمی آفریدم ولی اگر فاطمه نبود هیچ کدامتان را نمی آفریدم که واسطه ی خلقت اوست.آن کسی که پدرش به او می گوید ام ابیها که تو فاطمه، مادر پدرت هستی و تو هستی پاره ی تن من و هر کس تو را بیازارد من را آزرده  و هر که تو را خشنود کند من را  خشنود کرده و ناراحتی من ناراحتی خدا و خشنودی من خشنودی خدا است. آن کسی که سوره ی کوثر در شأن و مقام او نازل شد و لیله القدر متعلق به اوست. آن کسی که در شب تولدش تمام آسمانیان و زمینیان و ملائکه ی مقرب درگاه حق جهان را گل باران کردند و تمام این کره ی خاکی به یمن قدوم او آذین بسته شد.

آن کسی که امام زمان شناسی و ایستادن برای نگه داری ولایت اسوه و الگویی شد برای تمامی فدائیان این راه. آن کسی که برای امام زمانش در میان در و دیوار خانه ی وحی قرار گرفت.آن خانه ای که خانه ای آن شجره ی بود.آن شجره ای که شخص اول عالم هستی در وصفش می فرماید که من تنه ی این درختم و دخترم فاطمه شاخه های آن و علی پیوند آن و حسنین میوه های آن و شیعیان ما برگ های آن درخت هستند.

اما افسوس که این شجره ی طیبه برگی نداشت و تنها زهرا آن پاره ی درخت رسول خدا باید برای دفاع از امام زمانش پشت در برود و تاریخ و هویت تشیع را نگه و در این راه سیلی بخورد و محسنش را از او بگیرند. ولی آخ نگوید که برای امام زمان خود کاری نکرده ام و تا لحظه ی آخر عبای علی را رها نکرد تا هنگامی که قتفذ....

آه که توان گفتنش را دارم. تنها بگویم که زهرا گفت:((یا علی خَیرُکَ خَیری وَ شَرُّکَ خیری)) اما نمی دانید مردم که علی من تفسیر آن آیه ی قرآن است که می فرماید:(( اَئمَه یَهدونَ بِاَمرِنا وَ اَوحَینا عَلَیهم فِعلَ الخیرات)). که این علی من تو شری ندارد که خدا بر او فعل خیر را وحی کرد.و تو هر کاری انجام دهی خیر است. قیام کنی خیر است، قعود کنی خیر است، شمشیر بکشی خیر است، شمشیر در غلاف هم کنی خیر است.

چه شاد و خوش بود آن شبی که ای زهرا تو آمدی و چه سخت بود آن شبی که تو رفتی. آن شبی که تو رفتی و چه مظلومانه دست پاره ی تن رسول را ، سیده النساءالعالمین را به دست خاک خاک سپردند و چه دردناک بود وداع حسنین با تو.

اما ای مهدی فاطمه،بازگرد ای زیباترین یوسف زهرا. تا انتقام خون بی بی دو عالم را باز پس گیری و صبح واقعی را به این کره ی خاکی باز گردانی.

(( اَلَیسَ صُبحٌ بِقَریب))

به امید ظهور مولی و سرورمان حضرت حجت (عج) که صد البته نزدیک است.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: